φωνή

φων-ή, ἡ,

A sound, tone, prop., the sound of the voice, whether of men or animals with lungs and throat (

ἡ φωνὴ ψόφος τίς ἐστιν ἐμψύχου Arist.de An.420b5

, cf. 29, HA535a27, PA664b1); opp. φθόγγος (v.

φθόγγος 11

):

I mostly of human beings, speech, voice, utterance,

φ. ἄρρηκτος Il.2.490

;

ἀτειρέα φ. 17.555

; φ. δέ οἱ αἰθέρ' ἵκανεν, of Ajax' battle-cry, 15.686; of the battle-cry of an army,

Τρώων καὶ Ἀχαιῶν . . φ. δεινὸν ἀϋσάντων 14.400

: pl., of the cries of market-people, X.Cyr.1.2.3;

ὁ τόνος τῆς φ. Id.Cyn.6.20

, D.18.280, Aeschin.3.209; ὀξεῖα, βαρυτέρα, λεία, τραχεῖα φ., Pl.Ti.67b;

φ. μαλακή Ar.Nu.979

(anap.); μιαρά, ἀναιδής, Id.Eq.218,638: with Verbs,

φωνὴν ῥῆξαι Hdt.1.85

, Ar.Nu.357 (anap.);

φ. ἱέναι Hdt.2.2

, 4.23, Pl.Phdr.259d, etc.;

φ. ἥσει E.HF1295

;

προΐεσθαι Aeschin.2.23

;

ἀρθροῦν X.Mem.1.4.12

;

διαρθρώσασθαι Pl.Prt.322a

;

ἐντείνασθαι Aeschin.2.157

;

φ. ἐπαρεῖ D.19.336

;

φωνῇ

with his voice, aloud,

Il.3.161

, Pi.P.9.29;

εἶπε τῇ φωνῇ τὰ ἀπόρρητα Lys.6.51

;

διὰ ζώσης φωνῆς Anon.Geog.Epit.1p.488M.

; μιᾷ φ. with one voice, Luc. Nigr.14; ἀπὸ φωνῆς, c. gen., dictated by . . , Choerob.in Thd.1.103 tit., Marin. in Euc.Dat.p.234 M., Olymp. in Grg.p.1 N., Pall. in Hp.2.1 D.: pl., αἱ φ. the notes of the voice, Pl.Grg.474e;

σχήμασι καὶ φωναῖς Arist. Rh.1306a32

: prov., φωνῇ ὁρᾶν, of a blind man, S.OC138 (anap.); πᾶσαν, τὸ λεγόμενον, φ. ἱέντα, i.e. using every effort, Pl.Lg.890d, cf. Euthd.293a;

πάσας ἀφιέναι φωνάς Id.R.475a

, D.18.195;

φωνὰς ἀπρεπεῖς προΐεντο PTeb.802.15

(ii B. C.).

2 the cry of animals, as of swine, dogs, oxen, Od.10.239, 12.86,396; of asses, Hdt.4.129; of the nightingale, song, Od.19.521;

ἄνθρωπος πολλὰς φωνὰς ἀφίησι, τὰ δὲ ἄλλα μίαν Arist.Pr.895a4

.

3 any articulate sound, opp. inarticulate noise ([etym.] ψόφος)

, φ. κωκυμάτων S.Ant.1206

;

ὥσπερ φωνῆς οὔσης κατὰ τὸν ἀέρα πολλάκις καὶ λόγου ἐν τῇ φωνῇ Plot.6.4.12

:

στοιχεῖόν ἐστι φ. ἀδιαίρετος Arist.Po.1456b22

; also esp. of vowelsound, opp. to that of consonants, Pl.Tht.203b, Arist.HA535a32; in literary criticism, of sound, opp. meaning, Phld.Po.5.20 (pl.), 21.

4 of sounds made by inanimate objects, mostly Poet.,

κερκίδος φ. S.Fr.595

;

συρίγγων E.Tr.127

(lyr.);

αὐλῶν Mnesim.4.56

(anap.); rare in early Prose,

ὀργάνων φωναί Pl.R.397a

; freq. in LXX,

ἡ φ. τῆς σάλπιγγος LXX Ex.20.18

; φ. βροντῆς ib. Ps.103(104).7;

ἡ φ. αὐτοῦ ὡς φ. ὑδάτων πολλῶν Apoc.1.15

.

5 generally, sound, defined as ἀὴρ πεπληγμένος, πληγὴ ἀέρος, Zeno Stoic.1.21, Chrysipp.ib.2.43.

II faculty of speech, discourse,

εἰ φωνὴν λάβοι S.El.548

;

παρέσχε φωνὴν τοῖς ἀφωνήτοις τινά Id.OC1283

.

2 language, hdt.4.114, 117;

φ. ἀνθρωπηΐη Id.2.55

;

ἀγνῶτα φ. βάρβαρον A.Ag.1051

;

φωνὴν ἥσομεν Παρνησίδα Id.Ch.563

, cf. E.Or.1397 (lyr.), Th.6.5, 7.57, X.Cyn.2.3, Pl.Ap.17d, etc.;

τῶν βαρβάρων πρὶν μαθεῖν τὴν φ. Id.Tht.163b

;

κατὰ τὴν Ἀττικὴν τὴν παλαιὰν φ. Id.Cra. 398d

, cf. 409e.

III phrase, saying,

τὴν Σιμωνίδου φ. Id.Prt. 341b

;

ἡ τοῦ Σωκράτους φ. Plu.2.106b

, cf. 330f, etc.; of formulae,

στοιχειώματα καὶ φ. Epicur.Ep.1p.4U.

, cf. Sent.Vat.41 (= Metrod. Fr.59);

αἱ σκεπτικαὶ φ. S.E.P.1.14

, cf. Jul.Or.5.162b, etc.

IV report, rumour, LXXGe.45.16.

b message, Sammelb.7252.21 (iii/iv A. D.).

V loud talk, bragging, Epicur.Sent.Vat. 45.